Το τατουάζ θεωρείται πλέον μορφή τέχνης από τους περισσότερους. Άνθρωποι κάθε ηλικίας και κοινωνικής τάξης μπορούν εύκολα να ζωγραφίσουν στο σώμα τους το σχέδιο της αρεσκείας τους. Η σημερινή πραγματικότητα όμως σε καμία περίπτωση δεν μαρτυράει και το ξεκίνημα της προσπάθειας αυτής ειδικά στη χώρα μας.
Λίγο μετά τα μέσα του αιώνα, ναυτικοί κυρίως με πολλά ταξίδια στο εξωτερικό μεταφέρουν τη ζωγραφική του σώματος και στην Ελλάδα. Άτομα από χαμηλή οικονομική και κοινωνική τάξη γίνονται οι πρωτεργάτες της νέας αυτής συνήθειας, που τότε δεν ήταν φυσικά μόδα. Το τατουάζ με τον καιρό θα αφήσει τους ναυτικούς και τα καταστρώματα και θα βρει πρόσφορο έδαφος στην εργατική τάξη. Το αυστηρό όμως πολιτικό καθεστώς και η ανέτοιμη ελληνική κοινωνία το καθιστούν απαγορευτικό και παρατηρούνται ακόμη και διώξεις ατόμων που γνώριζαν ως κάποιο βαθμό να χτυπούν τατουάζ. Τα χρόνια περνούν και αυτή η μορφή τέχνης σε αντίθεση με άλλες παραμένει στάσιμη. Ο ερασιτεχνισμός και ο πειραματισμός επίδοξων καλλιτεχνών σε ανθρώπινα σώματα κυριαρχούν. Ζωντανή απόδειξη για το γεγονός αυτό είναι τα σχέδια και τα χρώματα που έγιναν και χρησιμοποιήθηκαν τότε, και υπάρχουν ακόμα στους σημερινούς μεσήλικες.
Στο ξημέρωμα της δεκαετίας του ’70 κάποιοι θα προσπαθήσουν να δώσουν μια πιο επαγγελματική βάση και επιτέλους να υπάρξει μια εξέλιξη στον χώρο, που μέχρι τότε βασιζόταν σε αυτοσχέδια συστήματα και πειραματισμούς. Η προσπάθεια αυτή δεν απέδωσε και μάλιστα η ελληνική κοινωνία παρουσιάστηκε ανέτοιμη για ακόμη μία φορά, ακόμα και όταν το στρατιωτικό καθεστώς κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος και έδωσε την σκυτάλη στην νεογέννητη τότε ελληνική δημοκρατία.
Η επιμονή και η αγάπη ορισμένων και ολίγων θα βρουν πρόσφορο έδαφος στην αρχή της δεκαετίας του ’80, όπου πλέον ο πάγος της προκατάληψης αρχίζει να σπάει. Σε αυτό βοηθάει και η συστηματική προσπάθεια που γίνεται η οποία φαίνεται κυρίως μέσα από την ποικιλία των σχεδίων και την ποιότητα αυτών. Πολλοί καλλιτέχνες από το χώρο της μουσικής και του θεάματος δεν διστάζουν να «στολίσουν» το σώμα τους. Την εποχή εκείνη στην ελληνική κοινωνία ο κινηματογράφος αλλά και η τηλεόραση, η οποία μπαίνει με ταχύτατους ρυθμούς σε κάθε σπίτι, επηρεάζουν το αίσθημα της κοινής γνώμης. Πολλοί νέοι καθοδηγούμενοι από τα γούστα των πρότυπών τους θα οδηγηθούν σε κάποια από τα σχετικά λίγα μαγαζιά που υπήρχαν μέχρι τότε για να αποκτήσουν όχι πλέον ένα μόνιμο σημάδι αλλά ένα ανεξίτηλο στολίδι.
Τα χρόνια που θα ακολουθήσουν σίγουρα βγάζουν το τατουάζ από την στασιμότητα και ωθούν πολλούς νέους να μπουν στον χώρο και να μάθουν τα μυστικά αυτής της τέχνης. Η αποδοχή του κόσμου γίνεται τόσο μεγάλη αφού ακόμα και στα νησιά όπου συχνάζει μεγάλο μέρος της νεολαίας για τις καλοκαιρινέ διακοπές στήνονται πάγκοι «παραγωγής» τατουάζ.
Φθάνοντας στο σήμερα πολλά πράγματα έχουν αλλάξει. Τα περιοδικά που κυκλοφορούν, οι ιστοσελίδες στο Internet καθώς και τα σεμινάρια βοηθούν τους επαγγελματίες και ταυτόχρονα εμάς, τον απλό κόσμο να απολαμβάνουμε την άνεση ενός ποιοτικού τατουάζ και τον ευχάριστο προβληματισμό της επιλογής του σχεδίου της αρεσκείας μας ανάμεσα από χιλιάδες που υπάρχουν.
Πρωτοπόροι στο είδος είναι οι Αμερικάνοι καλλιτέχνες και από την πλευρά της Ευρώπης οι Γάλλοι, οι οποίοι κυριαρχούν στους περισσότερους από τους διαγωνισμούς. Εμπιστοσύνη όμως θα πρέπει να έχουμε σε Γερμανούς και Ελβετούς οι οποίοι έχουν ασχοληθεί αρκετά και οι δουλειές τους σίγουρα είναι πέραν του ικανοποιητικού. Άξια αναγνώρισης όμως είναι και η προσπάθεια που γίνεται στη χώρα μας, και οι εποχές που πολλοί κατέφευγαν σε άλλα κράτη για να έχουν ένα σίγουρο αποτέλεσμα στο τατουάζ τους, έχουν περάσει.
Όσο εύκολα όμως σήμερα κάποιος «άνω των δεκαεπτάμησι λόγω νομοθεσίας» μπορεί να «στολίσει» το κορμί του τόσο προσεκτικός θα πρέπει να είναι στις επιλογές του. Η μεγάλη ζήτηση του είδους δημιούργησε αναπόφευκτά και την πλεονάζουσα προσφορά. Πλέον πολλοί είναι αυτοί που υπόσχονται σίγουρες και «καθαρές» δουλειές. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;
Στο ξημέρωμα της δεκαετίας του ’70 κάποιοι θα προσπαθήσουν να δώσουν μια πιο επαγγελματική βάση και επιτέλους να υπάρξει μια εξέλιξη στον χώρο, που μέχρι τότε βασιζόταν σε αυτοσχέδια συστήματα και πειραματισμούς. Η προσπάθεια αυτή δεν απέδωσε και μάλιστα η ελληνική κοινωνία παρουσιάστηκε ανέτοιμη για ακόμη μία φορά, ακόμα και όταν το στρατιωτικό καθεστώς κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος και έδωσε την σκυτάλη στην νεογέννητη τότε ελληνική δημοκρατία.
Η επιμονή και η αγάπη ορισμένων και ολίγων θα βρουν πρόσφορο έδαφος στην αρχή της δεκαετίας του ’80, όπου πλέον ο πάγος της προκατάληψης αρχίζει να σπάει. Σε αυτό βοηθάει και η συστηματική προσπάθεια που γίνεται η οποία φαίνεται κυρίως μέσα από την ποικιλία των σχεδίων και την ποιότητα αυτών. Πολλοί καλλιτέχνες από το χώρο της μουσικής και του θεάματος δεν διστάζουν να «στολίσουν» το σώμα τους. Την εποχή εκείνη στην ελληνική κοινωνία ο κινηματογράφος αλλά και η τηλεόραση, η οποία μπαίνει με ταχύτατους ρυθμούς σε κάθε σπίτι, επηρεάζουν το αίσθημα της κοινής γνώμης. Πολλοί νέοι καθοδηγούμενοι από τα γούστα των πρότυπών τους θα οδηγηθούν σε κάποια από τα σχετικά λίγα μαγαζιά που υπήρχαν μέχρι τότε για να αποκτήσουν όχι πλέον ένα μόνιμο σημάδι αλλά ένα ανεξίτηλο στολίδι.
Τα χρόνια που θα ακολουθήσουν σίγουρα βγάζουν το τατουάζ από την στασιμότητα και ωθούν πολλούς νέους να μπουν στον χώρο και να μάθουν τα μυστικά αυτής της τέχνης. Η αποδοχή του κόσμου γίνεται τόσο μεγάλη αφού ακόμα και στα νησιά όπου συχνάζει μεγάλο μέρος της νεολαίας για τις καλοκαιρινέ διακοπές στήνονται πάγκοι «παραγωγής» τατουάζ.
Φθάνοντας στο σήμερα πολλά πράγματα έχουν αλλάξει. Τα περιοδικά που κυκλοφορούν, οι ιστοσελίδες στο Internet καθώς και τα σεμινάρια βοηθούν τους επαγγελματίες και ταυτόχρονα εμάς, τον απλό κόσμο να απολαμβάνουμε την άνεση ενός ποιοτικού τατουάζ και τον ευχάριστο προβληματισμό της επιλογής του σχεδίου της αρεσκείας μας ανάμεσα από χιλιάδες που υπάρχουν.
Πρωτοπόροι στο είδος είναι οι Αμερικάνοι καλλιτέχνες και από την πλευρά της Ευρώπης οι Γάλλοι, οι οποίοι κυριαρχούν στους περισσότερους από τους διαγωνισμούς. Εμπιστοσύνη όμως θα πρέπει να έχουμε σε Γερμανούς και Ελβετούς οι οποίοι έχουν ασχοληθεί αρκετά και οι δουλειές τους σίγουρα είναι πέραν του ικανοποιητικού. Άξια αναγνώρισης όμως είναι και η προσπάθεια που γίνεται στη χώρα μας, και οι εποχές που πολλοί κατέφευγαν σε άλλα κράτη για να έχουν ένα σίγουρο αποτέλεσμα στο τατουάζ τους, έχουν περάσει.
Όσο εύκολα όμως σήμερα κάποιος «άνω των δεκαεπτάμησι λόγω νομοθεσίας» μπορεί να «στολίσει» το κορμί του τόσο προσεκτικός θα πρέπει να είναι στις επιλογές του. Η μεγάλη ζήτηση του είδους δημιούργησε αναπόφευκτά και την πλεονάζουσα προσφορά. Πλέον πολλοί είναι αυτοί που υπόσχονται σίγουρες και «καθαρές» δουλειές. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;
