Η προέλευση του τατουάζ μπορεί να ανιχνευθεί πίσω στον χρόνο, σε διαφορετικές φυλές και κουλτούρες σε όλα τα μέρη του κόσμου. Το βάψιμο του δέρματος, μόνιμα και προσωρινά, έχει εφαρμοστεί εδώ και χιλιετίες.
Έχουν αναπτυχθεί τεχνικές και σχέδια μοναδικά σε κάθε κουλτούρα και έχουν εξαπλωθεί σε όλον τον κόσμο. Η τριβή καπνιάς πάνω σε πληγές ήταν μια αρχαία φαρμακευτική συνήθεια. Το κάρβουνο από τις στάχτες παρέμενε μέσα στις εγκοπές και τις έκανε πιο ορατές. Μια παρόμοια παράδοση υιοθετήθηκε από τους πρωτόγονους για να εκφράσουν την θλίψη τους για τον θάνατο αγαπημένων προσώπων.
Συνηθίζονταν να χαράσσουν το σώμα και να τρίβουν στάχτες μέσα στις τομές. Όταν οι τομές θεραπεύονταν, τα αδιάλυτα μόρια του κάρβουνου παρέμεναν μόνιμα μέσα στο δέρμα. Είναι πολύ πιθανό αυτές οι συνήθειες να εξελίχθηκαν αργότερα σε προσχεδιασμένο τατουάζ του δέρματος. Οι πρώτες άμεσες αρχαιολογικές καταχωρήσεις για το τατουάζ ανακαλύφθηκαν στις Αιγυπτιακές μούμιες οι οποίες χρονολογούνταν στο 2000 π.Χ. Βρέθηκαν γυναικείες μούμιες από την 6η Δυναστεία που είχαν γραμμές από σκούρες μπλε κουκίδες πάνω στα χέρια, στα πόδια και στην χαμηλή περιοχή της κοιλιάς τους. Αυτά τα σημάδια μπορεί να είχαν κάποια θρησκευτική σημασία.
Υπάρχουν πολλές ενδείξεις πως εκείνο το χρονικό διάστημα το τατουάζ εξαπλώθηκε σε όλη την υδρόγειο. Από την Αίγυπτο το τατουάζ εξαπλώθηκε κατά μήκος των εμπορικών καθημερινών δρόμων σε όλη την περιοχή της Μεσογείου και ανατολικά στην Περσία και την Αραβία. Μέχρι το 2000 π.Χ. η πρακτική του τατουάζ είχε φτάσει στην Κίνα κατά μήκος της Ασίας. Ο λαός της Νότιας Κίνας ανέπτυξε το δικό του στυλ τατουάζ το οποίο πέρασε στους Burmese στον Νότο οι οποίοι ανέπτυξαν ακόμη πιο πολυσύνθετα στοιχεία τατουάζ. Μέχρι το 1100 π.Χ. το τατουάζ συναντιόνταν στην Φορμόζα, στις Φιλλιπίνες, στην Βόρνεο και την Πολυνησία. Ο λαός της Πολυνησίας πιθανά μετανάστευσε σε όλο τον Ειρηνικό, κατοικώντας σε νησιά όπως η Χαβάη, η Σαμόα και η Νέα Ζηλανδία παίρνοντας μαζί του τις τεχνικές και τα τελετουργικά του τατουάζ. Αυτές οι μεταναστεύσεις άρχισαν γύρω στο 450 π.Χ. και τελειώσανε με την αποίκηση της Νέας Ζηλανδίας γύρω στο 900 μ.Χ. Ανάμεσα στις φυλές των Ίνκα του Νότου και της Κεντρικής Αμερικής το τατουάζ χρονολογείται στο 1100 π.Χ.
Στους πρωτόγονους πολιτισμούς το τατουάζ ήταν παγκόσμιο. Οι Αραβικές φυλές σημάδευαν τα μέτωπα ή τα μάγουλα των νεαρών κοριτσιών και το αφαιρούσαν με ενεργό ασβέστη και σαπούνι όταν το κορίτσι παντρεύονταν. Στην περιοχή των Nagas της ανατολικής Ινδίας και την βόρειας Βιρμανίας κι οι δυο σύζυγοι έφεραν αναγνωριστικά σημάδια. Οι Ινδιάνοι Τόμσον της Βρετανικής Κολομβίας έλεγχαν το κουράγιο εφαρμόζοντας ένα οδυνηρό τύπο τατουάζ. Στην Παραγουάη το τατουάζ ήταν ένα σύμβολο εφηβείας. Το τατουάζ κεντήματος του δέρματος με βελόνα και κλωστή συνηθίζονταν να αυξάνει την ομορφιά των Εσκιμώων κοριτσιών. Και για ένα χρονικό διάστημα οι γυναίκες από την Τουρκία διακοσμούσαν τα πηγούνια τους με κουκίδες τατουάζ.
Τελικά, οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι τρυπούσαν και αυλάκωναν τα δέρματά τους για αιώνες, είχαν ένα όνομα για αυτήν την διαδικασία - tattow. Η λέξη προέρχεται από την Πολυνησιακή λέξη "ta" η οποία είναι η Πολυνησιακή λέξη για το χτύπημα, την κίνηση που έκαναν για να εφαρμόσουν τα τατουάζ. Στην Ιαπωνία το τατουάζ εξελίχθηκε σε καλλιτεχνία. Εκεί διακρίθηκε από τον 3ο αιώνα μ.Χ. Ένας Han-Wei γράφοντας σχετικά με εκείνη την εποχή καταγράφει πως "όλοι οι άντρες κάνουν τατουάζ στα πρόσωπά τους και διακοσμούν τα σώματά τους με σχέδια." Αρχικά, η θέση και το μέγεθος του σχεδίου έδειχνε το αξίωμα ενός άντρα, αλλά αργότερα οι ανώτερες τάξεις απέρριψαν την πρακτική του να κάνουν τατουάζ πάνω στα σώματά τους και οι σταυροί-τατουάζ έγιναν το σύμβολο των εγκληματιών.
Έχουν αναπτυχθεί τεχνικές και σχέδια μοναδικά σε κάθε κουλτούρα και έχουν εξαπλωθεί σε όλον τον κόσμο. Η τριβή καπνιάς πάνω σε πληγές ήταν μια αρχαία φαρμακευτική συνήθεια. Το κάρβουνο από τις στάχτες παρέμενε μέσα στις εγκοπές και τις έκανε πιο ορατές. Μια παρόμοια παράδοση υιοθετήθηκε από τους πρωτόγονους για να εκφράσουν την θλίψη τους για τον θάνατο αγαπημένων προσώπων.
Συνηθίζονταν να χαράσσουν το σώμα και να τρίβουν στάχτες μέσα στις τομές. Όταν οι τομές θεραπεύονταν, τα αδιάλυτα μόρια του κάρβουνου παρέμεναν μόνιμα μέσα στο δέρμα. Είναι πολύ πιθανό αυτές οι συνήθειες να εξελίχθηκαν αργότερα σε προσχεδιασμένο τατουάζ του δέρματος. Οι πρώτες άμεσες αρχαιολογικές καταχωρήσεις για το τατουάζ ανακαλύφθηκαν στις Αιγυπτιακές μούμιες οι οποίες χρονολογούνταν στο 2000 π.Χ. Βρέθηκαν γυναικείες μούμιες από την 6η Δυναστεία που είχαν γραμμές από σκούρες μπλε κουκίδες πάνω στα χέρια, στα πόδια και στην χαμηλή περιοχή της κοιλιάς τους. Αυτά τα σημάδια μπορεί να είχαν κάποια θρησκευτική σημασία.
Υπάρχουν πολλές ενδείξεις πως εκείνο το χρονικό διάστημα το τατουάζ εξαπλώθηκε σε όλη την υδρόγειο. Από την Αίγυπτο το τατουάζ εξαπλώθηκε κατά μήκος των εμπορικών καθημερινών δρόμων σε όλη την περιοχή της Μεσογείου και ανατολικά στην Περσία και την Αραβία. Μέχρι το 2000 π.Χ. η πρακτική του τατουάζ είχε φτάσει στην Κίνα κατά μήκος της Ασίας. Ο λαός της Νότιας Κίνας ανέπτυξε το δικό του στυλ τατουάζ το οποίο πέρασε στους Burmese στον Νότο οι οποίοι ανέπτυξαν ακόμη πιο πολυσύνθετα στοιχεία τατουάζ. Μέχρι το 1100 π.Χ. το τατουάζ συναντιόνταν στην Φορμόζα, στις Φιλλιπίνες, στην Βόρνεο και την Πολυνησία. Ο λαός της Πολυνησίας πιθανά μετανάστευσε σε όλο τον Ειρηνικό, κατοικώντας σε νησιά όπως η Χαβάη, η Σαμόα και η Νέα Ζηλανδία παίρνοντας μαζί του τις τεχνικές και τα τελετουργικά του τατουάζ. Αυτές οι μεταναστεύσεις άρχισαν γύρω στο 450 π.Χ. και τελειώσανε με την αποίκηση της Νέας Ζηλανδίας γύρω στο 900 μ.Χ. Ανάμεσα στις φυλές των Ίνκα του Νότου και της Κεντρικής Αμερικής το τατουάζ χρονολογείται στο 1100 π.Χ.
Στους πρωτόγονους πολιτισμούς το τατουάζ ήταν παγκόσμιο. Οι Αραβικές φυλές σημάδευαν τα μέτωπα ή τα μάγουλα των νεαρών κοριτσιών και το αφαιρούσαν με ενεργό ασβέστη και σαπούνι όταν το κορίτσι παντρεύονταν. Στην περιοχή των Nagas της ανατολικής Ινδίας και την βόρειας Βιρμανίας κι οι δυο σύζυγοι έφεραν αναγνωριστικά σημάδια. Οι Ινδιάνοι Τόμσον της Βρετανικής Κολομβίας έλεγχαν το κουράγιο εφαρμόζοντας ένα οδυνηρό τύπο τατουάζ. Στην Παραγουάη το τατουάζ ήταν ένα σύμβολο εφηβείας. Το τατουάζ κεντήματος του δέρματος με βελόνα και κλωστή συνηθίζονταν να αυξάνει την ομορφιά των Εσκιμώων κοριτσιών. Και για ένα χρονικό διάστημα οι γυναίκες από την Τουρκία διακοσμούσαν τα πηγούνια τους με κουκίδες τατουάζ.
Τελικά, οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι τρυπούσαν και αυλάκωναν τα δέρματά τους για αιώνες, είχαν ένα όνομα για αυτήν την διαδικασία - tattow. Η λέξη προέρχεται από την Πολυνησιακή λέξη "ta" η οποία είναι η Πολυνησιακή λέξη για το χτύπημα, την κίνηση που έκαναν για να εφαρμόσουν τα τατουάζ. Στην Ιαπωνία το τατουάζ εξελίχθηκε σε καλλιτεχνία. Εκεί διακρίθηκε από τον 3ο αιώνα μ.Χ. Ένας Han-Wei γράφοντας σχετικά με εκείνη την εποχή καταγράφει πως "όλοι οι άντρες κάνουν τατουάζ στα πρόσωπά τους και διακοσμούν τα σώματά τους με σχέδια." Αρχικά, η θέση και το μέγεθος του σχεδίου έδειχνε το αξίωμα ενός άντρα, αλλά αργότερα οι ανώτερες τάξεις απέρριψαν την πρακτική του να κάνουν τατουάζ πάνω στα σώματά τους και οι σταυροί-τατουάζ έγιναν το σύμβολο των εγκληματιών.
